Njihova studija objavljena u stručnom časopisu “Cell” otkriva da mu taj “trik” pomaže da se efikasno prenosi sa ćelije na ćeliju – tako što utiče na ćelije da formiraju pipke nalik na špagete, za koje se zakače novonastali virusi. Ti pipci probijaju omotač susjednih ćelija, a kroz te otvore izazivači prodiru u njih.
– Pretpostavljamo da je to ono što ubrzava infekciju. Ove zastrašujuće i zloćudne cijevčice omogućavaju virusima da napadnu nekoliko ćelija istovremeno – kaže rukovodilac studije Nivan Krogan, molekularni biolog sa Univerziteta Kalifornije u San Francisku.
Naučnici su ispitivali sa kojim proteinima korona virus dolazi u interakciju
U okviru studije naučnici su ispitivali kako Sars-CoV-2 menja proteine u napadnutoj ćeliji. Pritom su posebnu pažnju posvetili tzv. fosforilaciji, procesu u kome se mali molekuli koji sadrže fosfor vezuju za druge biomolekule, naročito proteine, podstičući ih na aktivnost. Ovaj proces je bitan za mnoge procese, kao što su rast, dijeljenje i starenje ćelija. Fosforilaciju kontrolišu određeni enzimi, tzv. kinaze.
– Oni su glavni prekidač ćelije. Ako virus izmijeni taj prekidač, može da ih natjera da podstaknu infekciju – objašnjava Krogan.
Naučnici okupljeni oko Krogana sproveli su studiju na bubrežnim ćelijama afričkih zelenih majmuna (Chlorebus), koje novi korona virus lako napada kao i ljudske ćelije. Oni su primijetili da se naročito mijenja aktivnost kazeinkinaze 2, enzima koji reguliše rast ćelijskog skeleta, tj. daje ćeliji oblik i stabilnost. Virus je doslovno zaposjeo kazeinkinazu 2 i njenom pojačanom aktivnošću iznudio stvaranje pipaka, tzv. filopodija.
Sedam lijekova spriječilo razmnožavanje virusa
Dugački i razgranati pipci omogućavaju agresivnije prenošenje virusa na druge ćelije. Prema Koganovim rečima, ovo zapažanje razotkriva “Ahilovu petu zaraženih ćelija”, objašnjava Kogan, koji je s kolegama identifikovao 87 lijekova koji su ili već registrovani, ili se testiraju u kliničkim studijama, a koji inhibiraju kinaze koje menja Sars-Cov-2. Sedam, koji se obično koriste za liječenje raka i upala, u eksprimentima su spriječili razmnožavanje virusa.
Drugi naučnici, međutim, ukazuju na slabu tačku studije.
– Ona je brižljivo i detaljno izvedena, ali je ograničena. Rađena je na ćelijama majmuna, a ne sa tkivom ljudskih disajnih puteva – kaže biolog Kerol Reis sa Univerziteta u Njujorku, koja nije učestvovala u studiji, piše “Blic“.
