Snežana i sedam patuljaka, Pepeljuga, Uspavana lepotica, Petar Pan i mnoge druge priče oblikovale su našu maštu i usadile nam moralne kompase kojih se većina nas i danas pridržava. Ipak, jednom kada su naučnici počeli da proučavaju korijene ovih bajki, mnogo mračniji i jeziviji detalji počeli su da isplivavaju, piše “Istorijski zabavnik“.
“Crvenkapa” je poznata bajka u kojoj mala djevojčica sreće vuka. Različite verzije priče su postojale u folkloru mnogih naroda sve dok jednu od njih nije u 17. vijeku zabilježio Šarl Pero. Najpoznatiju verziju su u 19. vijeku napisala braća Grim, a originalna priča je već u tom momentu pretrpjela značajne promjene.
Najpoznatija verzija bajke priča o djevojčici sa crvenim ogrtačem (prema Peroovoj verziji) ili crvenom kapom (prema varijanti braće Grim) koja odlazi u posjetu bolesnoj baki. Put je vodi kroz šumu gdje sreće vuka kome lakovjerno otrkiva kuda je krenula.
U modernoj bajci, vuk joj odvraća pažnju branjem cveća, odlazi prije Crvenkape kod bake i pojede staricu. Onda, premaskiran u baku, čeka djevojčicu i uspijeva da i nju pojede. Nakon što sit legde u krevet i zaspi pojavljuje se drvosječa koji mu rasječe stomak, izvadi nepovrijeđene baku i Crvenkapu, a vuku stomak napuni kamenjem. Nakon što se ovaj probudi, suviše je težak da bi bježao i tako umre.
Ipak, nije sve tako jednostavno. U Peroovoj verziji vuk pojede i Crvenkapu i baku i to je kraj priče. Nema sretnog kraja, a Pero je mislio da bajka služi kao upozorenje djevojčicama da ne pričaju sa nepoznatima. Braća Grim su uvela lik lovca koji spašava situaciju i tako napravili sretan kraj, ali postoje i verzije koje su daleko mračnije!
Porijeklo “Crvenkape” može se pratiti sve do 10. vijeka i Francuske gdje su seljaci ovu bajku pričali kraj vatre. Na taj način prenijeta je u Italiju gdje su se pojavile prve varijacije na priču koja je počela da se zove i “Lažna baka” (“La Finta Nona”) i “Priča o baki” (“The Story of Grandmother”). Ovdje priča postaje prilično jeziva i pomalo perverzna jer se umjesto vuka pojavljuje vukodlak koji ubija baku i zauzima njeno mesto.
Crvenkapa, zamišljena kao tinejdžerka ili mlada djevojka prije nego djevojčica, dolazi i zatiče bogatu trpezu i na prevaru jede bakine zube (od kojih misli da su pirinač), meso (za koje misli da su šnicle) i pije bakinu krv (za koju misli da je vino). Tako, i ona se pretvara u ljudoždera-vampira!
Nakon toga, leže u krevet sa čudovištem, a neke verzije implicirale su i postojanje se*sualnog čina jer vukodlak onda traži od Crvenkape da skine ogrtač i baci ga u vatru.
Neki etnolozi uspjeli su da pronađu malo drugačiju verziju francuske priče po kojoj je Crvenkapa prepoznala premasikanog vuka i uspjela da pobjegne iz bakine kuće.
Interesatno, ova varijanta bajke Crvenkapu predstavlja kao hrabru, malu heroinu koja je oslanja samo na svoju domišljatost i lukavstvo kako bi izbjegla strašnu sudbinu.
Tek verzija braće Grim je uvela odraslog muškarca koji stiže da je spasi.
