Direktor Instituta za istraživanje srpskih stradanja u 20. vijeku Milivoje Ivanišević upozorava da satiranje Srba počinje uništavanjem žena i djece i da je upravo tako slabljen srpski narod u BiH tokom 20. vijeka, čije su žrtve u ovim populacijama daleko veće nego kod drugih.
On naglašava za “Srnu” da je u toku veoma obimno istraživanje o stradanju srpskog naroda u BiH u 20. vijeku koje je inicirao srpski član Predsjedništva BiH Milorad Dodik.
Ivanišević navodi da su “dosadašnja istraživanja potvrdila da su nakon velikih zločina počinjenih nad Srbima u dva svjetska rata tamošnji muslimani stekli veliku demografsku prednost”.
– Valjda se, usljed toga, sada pojavila želja za osnivanje kalifata i reislamizaciju BiH – napominje Ivanišević.
On ukazuje na činjenicu da je prema austrougarskom popisu stanovništva iz 1910. godine u BiH bilo 826.000 Srba, a 612.000 muslimana, odnosno da su pravoslavni Srbi imali relativnu većinu od 214.000 stanovnika.
– Međutim, na kraju 20. vijeka, prema popisu iz 1991. godine, demografska slika BiH radikalno je izmijenjena i Srbi su u odnosu na muslimane postali manjina – prema popisu tada je evidentirano 1.905.000 muslimana, a Srba 1.370.000.
Muslimani su ne samo nadoknadili ‘manjak’ od 214.000 iz 1910. godine, već su preko toga ostvarili ‘višak’ od 535.000 – precizira Ivanišević.
On je naglasio da činjenice nepobitno dokazuju da je demografsko snaženje muslimana u BiH uslovljeno velikim stradanjem srpske nejači i Srpkinja, prije svega u Drugom svjetskom ratu, te da “nije malo majki koje su ubijene istovremeno sa dvoje, troje, pa i više djece”.
– Novembra 1964. godine izvršen je prvi zvaničan popis žrtava Drugog svjetskog rata, a u spisku sa navedenim imenima i ličnim podacima, koji je objavljen 1966. godine, navedeno je 647.000 državljana Jugoslavije.
Njih 392.738 srpske su nacionalnosti, a radi se tek o 33,8 odsto od procenjenog obima srpskih žrtava u Drugom svetskom ratu – naglašava Ivanišević.
On posebno ističe da su, među evidentiranim žrtvama, njih 152.686 ili 23,6 posto žene.
– Od 152.686 stradalih žena najviše ih je srpske nacionalnosti – 92.381 ili 60,50 posto. Svakako da ne bismo imali katastrofalno veliki broj Srpkinja stradalih u Jugoslaviji da nije bilo masovnog, genocidnog pokolja nad srpskim ženama u BiH – naglašava Ivanišević za “Srnu”.
On u prilog tome iznosi činjenicu da je za BiH evidentirano 59.000 ubijenih žena svih nacija, vjera i nacionalnih manjina, a da “dominantnu masu” čini 44.041 Srpkinja.
– Ovde je riječ samo o identifikovanim žrtvama čija su imena poznata ili o 33,8 posto od ukupno 130.299 stvarnih žrtava ženske populacije srpske nacionalnosti u BiH u Drugom svetskom ratu – navodi on.
Sva dalja poređenja i podaci dokazuju neprimjereno visoke disproporcije i ogromne razlike u obimu stradanja ženske populacije ostalih nacionalnih, vjerskih ili etničkih grupa u odnosu na srpske žrtve.
– Od ukupnog broja ubijenih žena u BiH stravično visok nivo, od čak 74,56 posto ili tri četvrtine predstavljaju srpske žene: naše majke, sestre, supruge, unuke i bake.
Od četiri ubijene žene u BiH tri su Srpkinje, a tek svaka četvrta nije Srpkinja, već nekog drugog porijekla, jednom je to možda muslimanka ili Romkinja, drugi put i najčešće Jevrejka, a veoma rijetko poneka Hrvatica – navodi Ivanišević.
On precizira da je u evidenciji iz 1966. godine upisano 1.578 žena – žrtava hrvatske nacionalnosti, 6.963 muslimanke i 5.844 Jevrejke.
– Poređenja data o obimu stradanja žena pojedinih nacionalnih zajednica – Srba, Hrvata i muslimana u BiH su, nesporno, veoma ubjedljivo svedočanstvo o zlikovačkom ponašanju fašističkih ustaških, domobranskih i ostalih raznorodnih hrvatsko-muslimanskih oružanih formacija prema srpskim civilima – napominje Ivanišević.
Prema njegovim riječima, to je u isto vrijeme i ubjedljiv dokaz humanog i viteškog ponašanja srpskih ustaničkih oružanih formacija prema ženama suprotne, neprijateljske – hrvatske ili muslimanske strane.
– Nisu ubijali muslimanske ili hrvatske civile samo zato što su muslimani ili Hrvati. Nisu se svetili civilima ni za zločine koje su nad nedužnim srpskim ženama i decom počinili njihovi očevi, braća i muževi. Srpski borci i ustanici su i u najtežim uslovima nastojali i uspijevali da očuvaju svoje ratničko, nacionalno i vjersko dostojanstvo – naglašava Ivanišević.
Govoreći o stradanju srpske djece u BiH u 20. vijeku Ivanišević je ukazao da je u vrijeme Prvog svjetskog rata od gladi u BiH umrlo 100.986 srpske djece uzrasta do 10 godina.
– Nije mnogo vremena prošlo, a uslijedio je Drugi svjetski rat i sve se ponovilo. Ponovo su, ali u ovom ratu još masovnije, stradala srpska deca i ponovo se o svemu tome malo pisalo, a mnogo ćutalo. Srpska nacija u BiH je desetkovana i to se odrazilo na sve sfere privrednog, kulturnog i duhovnog života – ukazuje Ivanišević.
On naglašava a su počinioci etničkog i vjerskog progona bili isti kao i u prethodnom ratu – “domaće muslimansko i hrvatsko stanovništvo naklonjeno okupatorima”.
– U BiH je ukupno evidentirano 59.598 stradale dece svih nacionalnosti. Od tog broja je 45.536 isključivo srpske dece ili 77,7 odsto od ukupnog broja dece koja su bila žrtve Drugog svjetskog rata. Uočljivo je da je to nešto više od broja stradalih srpskih žena – navodi Ivanišević.
On napominje da je evidentirano 9.461 stradalo muslimansko dijete, 2.298 jevrejske, 1.368 hrvatske i 650 djece romske nacionalnosti.
– Pomenuti popis iz 1964. godine evidentirao je, kao što je već navedeno, samo 33,8 odsto procijenjenog broja srpskih žrtava u Drugom svetskom ratu. To se odnosi i na stradalu srpsku djecu.
Kad je 45.536 samo 33,8 odsto onda konačan broj iznosi ogromnih 134.722 ukupno stradale srpske djece u BiH tokom Drugog svjetskog rata – precizira Ivanišević.
Ukoliko se broju stradale srpske djece u Drugom svjetskom ratu dodaju ona stradala u Prvom svjetskom ratu dolazi se do činjenice da je u 20. vijeku živote izgubilo 235.690 srpskih mališana u BiH.
Ivanišević naglašava da je današnja demografska katastrofa u BiH dobrim dijelom prouzrokovana zločinima nad podmlatkom srpske nacije u BiH tokom dvadesetog vijeka.
– Cilj našeg istraživanja bio je samo da se konstatuje obim stradanja srpskih žena i djece, ali se ispostavilo da je pomor srpskih žena i djece prouzrokovo veliku promjenu nacionalne strukture na štetu srpskog naroda na demografskoj karti BiH – kaže Ivanišević.
