Nova istraživanja su pokazala da su se bebe u prahistorijsko doba hranile životinjskim mlijekom iz malih keramičkih posuda.
Posude koje su iskopane iz dječjih grobova u Bavarskoj datiraju iz perioda između 1200. i 450. godine prije nove ere. Imaju dio koji je prilagođen ustima i držače, a jedna je napravljena u obliku životinje, što je dodatno doprinosi zaključku da su posude namjenjene djeci.
“Ove vrlo male posude nam daju dragocijene informacije o tome kako su i čime su bebe hranjene prije više hiljada godina, dajući i sliku o odnosu majke i novorođenčeta u prošlosti”, rekla je Džuli Dun, hemičarka sa Univerziteta u Bristolu i vodeća autorka studije.
Nova saznanja upućuju i na objašnjenje neolitskog rasta ljudske populacije. To je bilo vrijeme kada se ljudi, napuštajući praksu lovaca-sakupljača, okreću poljoprivredi i stočarstvu.
Male keramičke posude na neki način objašnjavaju i zašto žene u neolitu imaju u prosjeku više djece nego ranije.
Our paper on prehistoric baby bottles found in European child graves which contain ruminant animal milk published in Nature today. They often come in the form of imaginary animals. How cute are these! @ogu_bristol @BristolUnihttps://t.co/cB16AmuTzN pic.twitter.com/tTRI0Skrfu
— Dr Julie Dunne (@thepotlady) 25. rujna 2019.
Inače, male posude za hranjenje, napravljene od gline, prvi put se pojavljuju u Evropi u doba neolita (oko 5000. godine prije nove ere), a postaju sve uobičajenije tokom bronzanog i gvozdenog doba, koji slijedi.
Međutim, nije jasno da li su bile posebno pravljene za bebe, jer postoji mogućnost da su ih koristile bolesne i starije osobe.
Kada je riječ o sadržaju u posudicama, istraživači su na njihovom dnu utvrdili tragove lipida, i analizom je dokazano da je riječ o lipidima koji su sastojak kozjeg, kravljeg i ovčijeg mlijeka.
Djeca, u čijim su grobovima bočice pronađene, bile su starosti od jedne do šest godina.
“Odgajati bebe u prahistoriji nije bio lak zadatak. Postojanje bočica koje su otkrivene, ukazuje na period kada ljudi počinju da organizovanije žive u većim grupama od po nekoliko stotina pripadnika, kada počinje da se razvija kolektivna odgovornost”, rekla je Katarina Ribaj-Salzberi iz Instituta za orijentalnu i evropsku arheologiju Austrijske akademije nauka, piše “RTS“.
