Mentalno zdravlje podložno je negativnom uticaju urbane sredine zahvaljujući buci, gužvi, nedostatku zelenih površina i slično. Djeca koja žive urbanim stilom života potencijalno imaju lošiji kvalitet života, manjak samopouzdanja, krhkije mentalno zdravlje i veću tjelesnu težinu.
Djeca koja imaju sreću da odrastaju u prirodnom okruženju imaju veće predispozicije da kada odrastu budu mentalno zdravije osobe, objavljeno je u okviru Međunarodnog dnevnika o ekološkom uticaju na zdravlje (International Journal od Environmental Health Research-a). Ova istraživanja pokrenula su analizu prioriteta kada je u pitanju planiranje urbanizacije za nadolazeće generacije.
Istraživanje je uključilo 3 585 odraslih, starosti 18-75 godina u 4 evropska grada, a postavljena pitanja bila su koliko često su kao djeca odlazili u prirodu, a koliko često to čine sada kada su odrasli. Ispitanici su, takođe, ocenjivali svoje mentalno zdravlje u proteklih mjesec dana na osnovu psihološkog testa. Ispostavilo se da su teže mentalne tegobe imali odrasli koji su kao djeca manje vremena provodili igrajući se u prirodi.
Naučnici su istakli i značaj studije za podizanje svijesti o tome koliko vreme provedeno u prirodi u životnom dobu djeteta ima odraz na stav odrasle osobe o značaju prirode i mentalnog zdravlja.
Dugačka je lista koristi koja proizilazi iz boravka u prirodi, kao što je smanjenje rizika od nastanka dijabetesa tipa 2, kardiovaskularnih oboljenja, iznenadne smrti, prijevremenih porođaja, visokog pritiska i smanjenje stresa generalno i slično. Nedostatak istraživanja postoji oko toga koliko je vremena konkretno potrebno da dijete provodi napolju kako bi imalo dobro mentalno zdravlje u odraslom dobu, a na ova i druga pitanja bi trebalo da odgovore neka buduća istraživanja.
